बाप मेल्यानंतर पोराची
करतात तशी चकणी घेवून
माझा माळ एकटक पहातोय
आकाशाकडे आशेने
चार निष्पर्ण बाभळी उभ्या आहेत
त्याच्या ह्रदयातल्या ओलाव्याने
दावनीला खंगलेले दोन हात
दोन कोरड्या विहीरी
त्याचे डोळेच जणू आटलेले
जळजळते निखारे अन् झळया
सारे अंगच जणू पेटलेले
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा